"Odkrycie" Tatr
Aż do XIX wieku Tatry i Podhale były krainą dziką i nieznaną. Ci, którzy pojawiali się w górach, to pasterze owiec, myśliwi, czasem zbójcy szukający w nich schronienia. Na początku XIX wieku teren ten zainteresował najpierw naukowców, potem także turystów. W Tatrach coraz częściej zaczęli pojawiać się przybysze z innych regionów.
Przełomowa okazała się publikacja naukowa z 1815 roku, będąca jednocześnie dziennikiem z wyprawy w góry. Żeby dowiedzieć się jak nazywał się autor tego dzieła, rozwiąż rebus:
Punkty:
Kolejnym znanym badaczem tatrzańskiej przyrody był polski lekarz - patolog z zamiłowania przyrodnik.
Był współtwórcą Towarzystwa Tatrzańskiego. Jego staraniem Zakopane zyskało status stacji klimatycznej dla osób z chorobami płuc. Był wielkim zwolennikiem klimatolecznictwa, czyli leczenia poprzez zmianę klimatu na korzystniejszy.
Żeby dowiedzieć się jak się nazywał, rozwiąż rebus:
Brawo! Stanisław Staszic (1755-1826) to polski pisarz, publicysta, działacz oświeceniowy. Był także przyrodnikiem: geografem i geologiem. Dzięki jego dziełu "O ziemiorództwie Karpat" z 1815 roku oczy wielu osób zwróciły się w kierunku Tatr.
Tytus Chałubiński (1820-1889) zajmował się badaniem mchów tatrzańskich. Na jego cześć nazwane zostały dwa gatunki bruzdnic (glonów): Peridinium chalubinskii i Chalubinskia tatrica.
Od jego nazwiska pochodzi także nazwa jednej z przełęczy w głównej grani Tatr - Wrot Chałubińskiego.
Tytus Chałubiński został pochowany na Cmentarzu Zasłużonych w Zakopanem.
Zielnik Mchów Tatrzańskich Tytusa Chałubińskiego ? Wirtualne Muzea Małopolski, domena publiczna
Wrota Chałubińskiego, fot. AvantaR CC BY SA 3.0
