Dalsze dzieje kolekcji

W 1831 roku rząd carski skonfiskował majątki Czartoryskich w zaborze rosyjskim. Na szczęście nie dotyczyło to kolekcji księżnej Izabeli! Udało jej się bowiem zbiory wywieźć i ukryć w sieniawskim majątku rodziny. Jakie były ich dalsze losy? Poniżej przedstawiono najważniejsze punkty w historii zbiorów. Przeczytaj je uważnie, a następnie ułóż w odpowiedniej kolejności na osi czasu widocznej poniżej. Zaznaczono już na niej najważniejsze wydarzenia z historii Polski od końca XVIII wieku.

• Jeszcze przed klęską powstania listopadowego księżna Izabela ukryła większą część kolekcji. Dzięki temu kolekcja nie została skonfiskowana po powstaniu listopadowym. Wiele obiektów trafiło do zaprzyjaźnionych rodów. Potem zabytki te były w tajemnicy przewożone do rezydencji w Sieniawie w zaborze austriackim.
• W połowie XIX wieku kolekcja trafiła do Paryża, gdzie opiekował się nią syn księżnej Izabeli.
• Dzięki staraniom wnuka księżnej Izabeli zbiory w końcu trafiły do Krakowa. Po upadku kolejnego powstania otwarto tam Muzeum Książąt Czartoryskich.
• Tuż przed wybuchem II wojny światowej kolekcja została ukryta w piwnicach pałacu w Sieniawie. Zbiory zostały jednak odnalezione i rozgrabione przez Niemców.
• Po zakończeniu II wojny światowej odzyskano zbiory księżnej Izabeli, które stały się częścią kolekcji Muzeum Narodowego w Krakowie. Niektóre z zagrabionych obiektów wciąż jeszcze pozostają zaginione, tak jak na przykład "Portret Młodzieńca" Rafaela Santiego.
• Po upadku komunizmu w Polsce kolekcja trafiła pod opiekę Fundacji Książąt Czartoryskich.
• W drugiej dekadzie XXI wieku zbiory zakupiło państwo polskie. Główna część kolekcji pozostała w Krakowie, jednak niektóre zabytki powróciły do Puław, gdzie można je zobaczyć w Muzeum Czartoryskich.