Oprócz arrasów Bona zabrała z Włoch do Polski także srebrną zastawę stołową, którą można śmiało nazwać dziełem sztuki. W nowej ojczyźnie na pewno zaskoczyła ją jednak zawartość półmisków podawanych podczas obiadu. Kuchnia polska znacznie różniła się od włoskiej, gdzie dania były często urozmaicone i wyszukane. Miejscowi władcy częściej jadali kasze, dania z kapusty lub dziczyznę (a w dni postne - ryby) niż owoce i warzywa. Nieprawdą jest jednak, że to Bona sprowadziła do Polski włoszczyznę! Marchewka, pietruszka i inne jarzyny były już znane na terenie Rzeczpospolitej, choć to dzięki włoskiej królowej zaczęto na Wawelu jeść je częściej. Również Bonie zawdzięczamy wprowadzenie na królewski stół warzyw i owoców, takich jak kalafior, brokuł, karczoch, sałata i pomarańcze. Warto jednak pamiętać, że nie od razu włoskie specjały zagościły na polskich talerzach - proces ich upowszechniania był długi. Zarówno mąż jak i syn Bony chętniej spożywali dania tradycyjnej kuchni polskiej.
Królewska para miała więc różne wyobrażenia o tym, co powinno znaleźć się na stole. Skompletuj menu króla Zygmunta i królowej Bony.